Maçın sonunda tribünlerle kavgaya tutuşan Tolunay Kafkas'ın gerek Kayserispor'dan gerekse Gaziantepspor'dan alışık olduğumuz Fenerbahçe psikolojisinin gene hortladığını gördük bu maçta. Ben merak ediyorum Tolunay Hoca'nın Beşiktaş ve Galatasaray maçlarında neden böyle bir gerginliği olmuyor ? Ve neden ayrıca, koca maç boyunca Çanakkale geçilmezi tekme tokat kavgayla yapmaya çalışıyor anlamak mümkün değil... Oynamaya niyeti yoktu Gaziantep'in. Özellikle ilk 45'de resmen dayak yedi sarı lacivertli oyuncular... Bu arada 2 penaltısı da uçup gitti. Buna seyirci kalan hakeme rağmen, bu kadar gerginlik içinde sahaya ve oyuna müdahale etmeden takımına destek veren sağduyulu taraftarı da tebrik etmek gerek ayrıca...
Maçta öne çıkan futbolcu oldu mu ? Sanmıyorum. Son haftalarda tüm takım ve tribünlerin bütünleştiğini ve herkesin elini taşın altına sokmaya çalıştığını görüyoruz. Bu inancın bir göstergesi ve bu inançta sonucunu şampiyonlukla taçlandıracaktır elbet...Eğer futbolun biraz adaleti varsa 2006 ve 2010 daki faciadan sonra, bu sezonun büyük sıçrayışını sergileyen Fenerbahçe'yi 2011'in şampiyonu yapması gerekir... Sonuç olarak bu maçta öne çıkan en büyük etken, oyuncuların kazanma arzusu ve hırslarıydı... 11 oyuncu ve yedekleriyle birlikte rakibi sahasına hapsedip devamlı gol bulma düşüncesiydi son dakikada golü getiren... Taraftarıyla oyuncusuyla bir bütünlük, bir inanç sergileyen Fenerbahçe'nin rakibinde böyle bir görüntü yok. Bu nedenle 90+4'de gelen gol yarın Trabzonspor'u da sahaya 1-0 yenik başlatacaktır...
Sonuç olarak bu akşam bir şampiyon gibi rakibi de hakemi de yenerek, girmek bilmeyen topu'da içeri sokup maçı bitiren oyuncuların bu mücadelelerinin sonu 18.şampiyonluktur ve alkışlanmaya değerdir...
ayrıca Milliyet Blog'dayım : http://blog.milliyet.com.tr/Blogger.aspx?UyeNo=1204132
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Herkes'in fikri, yorumu değerlidir. Çekinmeyin görüşünüzü paylaşın. Küfretmenin ise ne yeri ne de zamanıdır :)