Haftalar sonra nihayet Mabed’e geri döndük. Ligler başlayalı
10 hafta olmuş, herkes birbirine en son ne zaman maça geldik, kaç kere geldik
gibi sorular soruyordu. Özlemiştik çubukluyu, mabedi ve doya doya
galibiyetleri. Hüzünlü maçları geride bırakmak istiyorduk bu gece… Rakip buna
uygun Rum Kesimi takımıydı. Sakatların geri dönmesiyle birlikte tribünlerin de
içi biraz daha rahattı. Nitekim 90 dakika boyunca savunmada Yobo, orta alanda
Topal ve Meireles ikilisi bu takımın omurgaları olma yolunda en önemli ismler
olduklarını gösterdiler. Yobo yanına gelince, Bekir’in de defoları pek
gözükmedi. Oysa Bekir-Serdar ikilisi ne kadar tehlikeliler Fenerbahçe aleyhine.
Oyun Fenerbahçe adına erken gelen bir golle başlayınca çok
sıkışmadan rahatça kazanacağımızı ve hatta farka gideceğimizi düşündük. Saha
içinde rakibinin birkaç klasman aşağıda olduğu çok net gözüküyordu. Fakat yine
de özellikle ilk yarıda çok etkili bir oyun sergilediğimizi söyleyemem. İlk
yarı 2-0 Fenerbahçe lehine olmasına rağmen rakibini geride karşılayan onun
üstüne gitmeyi sevmeyen ve durarak paslaşmayı tercih edip rakibin hatasını
arayıp bulmaya çalışan anlayışı tribünleri biraz mutsuz kılıyor. Orta alanda
gösterişsiz ama yaratıcılıktan da uzak oyun anlayışı, topu oyuna hızlı sokamama
ve çok adamla çoğalamama nedeniyle tribünlerin çok sabırlı olmasını
gerektiriyor ki bu kelimenin Fenerbahçe taraftarı için pek de bir anlamı yok.
Tabi bana göre Fenerbahçe’nin ve Aykut Kocaman’ın içinden
geçtiği sürece göre şu anda güzel oyundan ziyade “kazan ama nasıl kazanırsan
kazan” felsefesi hakim olduğundan pek oyunla ilgilenmenin sırası değilmiş gibi
geliyor. Çünkü bildiğim; Futbolcuların
ve Kocaman’ın özgüven ve dedikoduların bitmesi için üst üste kazanmaya
ihtiyaçları olduğudur…
Gecenin adamı kimdi diye soracaksanız kesinlikle Sow’du. Sow
her geçen gün daha da güçleniyor güçlendikçe her maç futbol zekâsı daha da ortaya
çıkıyor. Vuruşlardaki tekniği, pozisyonlara göre yüksek gol yüzdesi ve oyun
içinde yaptığı boş alan koşuları ile her maç fark yaratıyor… Çok arzulu ve
coşkulu oynuyor… Stoperlerle boğuşuyor bugün rakibini attırmayı bizzat kendisi
becerdi. En büyük üzüntüm Sow’un bu kadar yüksek performansta oynadığı maçlarda
onu çok az pozisyona sokuyor olmak…
Beğenmediklerim ise; Christian ve Stoch. Bence yine vasatın
altındaydılar. Christian’ın hep kaçak ve saklanarak oynadığını düşünüyorum.
Stoch ise aklındaki gol atma sevdasını takıma nasıl daha faydalı olurumla
değiştirirse çok verimli olacak bir oyuncu.
Gelelim tribünlere… Yer yer nedense boşluklar olsa da,
formdaydılar bu gece. Özellikle ben diyeyim okul açık siz anlayın Telekom
Tribünü… Tribünlerin lideri ve coşkunun bir numaralı aktörüydüler. Meşale şov’una saha kapatma cezası
almayacaksak, coşku anlamında bende bir şey demiyorum. Ara sıra böyle
dellenmekte fayda var. Lakin ben hâlâ tribünleri o eski havasını bulamadığına
inanıyorum…
Sonuç olarak Mabed’e kavuştuk. Umarım bir de özlediğimiz o
Fener’e kavuşuruz…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Herkes'in fikri, yorumu değerlidir. Çekinmeyin görüşünüzü paylaşın. Küfretmenin ise ne yeri ne de zamanıdır :)